آشنایی با نام اجزای ارتودنسی + عکس

آشنایی با نام اجزای ارتودنسی + عکس

samira ghabeli ۹ دی ۱۴۰۳
اجزای ارتودنسی
()

هنگامی که برای مشاوره به یک متخصص ارتودنسی مراجعه می کنید، ممکن است اصطلاحات ناآشنایی مربوط به تشخیص و روند درمان بشنوید. با اینکه متخصص ارتودنسی باید تمام مواردی را که برای بیمار ابهام برانگیز است را توضیح دهد اما بهتر است بیمار قبل از ارتودنسی اطلاعاتی راجع به درمان ارتودنسی پیدا کند. به همین دلیل در این مقاله لیستی از کلمات و جملات پرکاربردی که ممکن است از متخصص ارتودنسی خود هنگام مشاوره و حتی طی مدت زمان ارتودنسی دندان بشنوید، را تهیه کردیم. پس برای آشنایی بیشتر با اسم اجزای ارتودنسی و اصطلاحات ارتودنسی ادامه مطلب را دنبال کنید.

بریس ارتودنسی

یکی از اجزای ارتودنسی دندان که البته بسیار مهم نیز می باشد؛ بریس ارتودنسی است. هر ابزاری که به منظور تنظیم موقعیت فک، حرکت دادن و ثابت نگه داشتن دندان ها طراحی شده باشد را بریس ارتودنسی می گویند. این ابزارها می توانند متحرک باشند یا به صورت دائمی یا نیمه دائمی روی دندان ها قرار بگیرند.

انواع بریس های ارتودنسی
انواع بریس ارتودنسی شامل بریس فلزی، سرامیکی، دیمون و الاینر شفاف است.

بند ارتودنسی

بندها حلقه هایی فلزی هستند که اغلب به رنگ دندان های آسیاب (کوچک و بزرگ) که قرار است به آن متصل شوند، در می آیند. بندها در اندازه های متفاوتی موجود هستند که متخصص ارتودنسی با توجه به اندازه دندان بیمار، بند مناسب را انتخاب و دور دندان قرار می دهد، سپس آن را تنگ تر می کند. برای نگه داشتن بندها سر جای خود، از نوعی چسب دندان استفاده می شود، این چسب به هیچ عنوان مضر نبوده و از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. پس از قرار دادن بند، ارتودنتیست تکیه گاه یا لنگر ارتودنسی دندان را در مقابل بریس نصب می کند تا به سایر دندان ها نیز فشار وارد شود.

بند ارتودنسی
بندهای ارتودنسی حلقه هایی از جنس فلز هستند.

سیم ارتودنسی (آرچ وایر)

سیم اصلی ارتودنسی که با نام آرچ وایر نیز شناخته می شود یکی دیگر از اجزای تشکیل دهنده ارتودنسی است که به شکل انحنای خاص دهان ساخته شده و به براکت های هر دندان متصل می شود. سیم ارتودنسی فشار مداومی را به براکت ها و دندان ها وارد می کند که به مرور زمان آنها را به موقعیت اصلی شان باز می گرداند. معمولا بیمار طی دوره درمان خود نیاز به تعویض چند آرچ وایر خواهد داشت که هر کدام دندان ها را به سمت موقعیت نهایی شان نزدیک تر می کنند.

انواع سیم ارتودنسی به سه دسته زیر تقسیم می شود:

  • سیم ارتودنسی دندان دایره ای
  • سیم ارتودنسی دندان مربعی
  • سیم ارتودنسی دندان مستطیلی
سیم ارتودنسی
سیم ارتودنسی باعث به هم چسبیدن براکت های ارتودنسی با یکدیگر می شود.

براکت ارتودنسی

در واقع براکت ها کار اصلی کشیدن یا هل دادن دندان ها را انجام می دهند. آنها به طور مستقیم روی دندان ها سوار می شوند و سوراخ کوچکی برای رد شدن آرچ وایر ها دارند. براکت ها انواع مختلفی دارند و می توانند از نوع فلزی یا سرامیکی شفاف باشند.

براکت ارتودنسی
براکت ارتودنسی اصلی ترین اجزای ارتودنسی برای هل دندان هاست.

نگین براکت ارتودنسی

نگین براکت ارتودنسی اجزای مربعی شکل است که جنس آن از نوع فلز یا سرامیک می باشد که بر روی دندان ها با چسب مخصوص چسبیده می شوند. در صورتی که براکت ها از جنس فلزی باشد گفته می شود که نوع ارتودنسی، ارتودنسی فلزی است اما اگر این اجزای مربعی شکل از جنس سرامیک باشد گفته می شود که فرد ارتودنسی سرامیکی انجام داده است.

نگین براکت ارتودنسی
جنس نگین های ارتودنسی از فلز یا سرامیک می باشد.

کش ارتودنسی

به طور کلی می توان گفت سه نوع کش ارتودنسی داریم که عبارتند از:

رابر بند (الاستیک)

رابر بندها متحرک هستند، آنها به قلاب های براکت ها وصل شده و دندان های فک بالا و پایین را به هم متصل می کنند. فشار مداوم ناشی از کشیده شدن رابر بند، به حرکت دندان های بالا و پایین کمک می کند تا مشکلات بایت اصلاح شود.

رابر بند
رابر بندها که نوعی کش ارتودنسی هستند به اصلاح مشکلات بایت کمک شایانی می کنند.

اورینگ (o-ring)

اورینگ ها کش های گرد و کوچکی هستند که به دور براکت ها بسته می شوند تا کش ارتودنسی را در سوراخ براکت نگه دارند. این کش ها در رنگ های مختلف موجود هستند که به سلیقه بیمار انتخاب می شوند.

اورینگ ارتودنسی
انتخاب رنگ اورینگ ارتودنسی به سلیقه خود مشتری است.

جداکننده

کش های ریزی هستند که در میان دو دندان قرار داده می شوند. این کش ها پس از مدتی میان دندان ها فاصله ایجاد می کنند و امکان بستن بند را به دور آنها فراهم می کنند.

جداکننده ارتودنسی
جدا کننده ارتودنسی کش های ریزی هستند که در میان دو دندان قرار می گیرند.

فنر مارپیچ (اسپرینگ)

فنر مارپیچ روی سیم ارتودنسی و مابین براکت ها قرار می گیرد. فنر ارتودنسی بین دو براکت فاصله ایجاد کرده و دو دندان کنار هم را در یک فک جدا می کند.

اسپرینگ ارتودنسی
اسپرینگ ارتودنسی باعث ایجاد فاصله بین دو براکت می شود.

قلاب (هوک)

هوک ارتودنسی، قلابی فلزی بوده که از گوشه براکت بیرون زده است. برخی از قلاب ها متحرک هستند ولی اکثر قلاب ها جزئی از بدنه براکت ها می باشند. فنر های مارپیچ یا الاستیک (رابر بند) به این قلاب ها متصل می شوند و امکان تنظیم فاصله یا تغییر همترازی استخوان های فک را فراهم می کنند.

قلاب ارتودنسی
قلاب های ارتودنسی در دو نوع ثابت و متحرک هستند.

نگه دارنده (ریتینر)

پس از اتمام هر یک از انواع ارتودنسی از ریتینر ارتودنسی برای ثابت نگه داشتن نتایج ارتودنسی استفاده می شود. در واقع استفاده از نگهدارنده ارتودنسی در مراحل ارتودنسی مربوط به مرحله آخر ارتودنسی و البته یکی از مهم ترین مراحل ارتودنسی می شود.

عکس ریتینر
ریتینر ارتودنسی باعث تثبیت نتایج درمان ارتودنسی و جلوگیری از بازگشت دندان ها به وضعیت اولیه می شوند.

وکس ارتودنسی

بیماران می توانند برای جلوگیری از خراشیده شدن لب ها یا بافت های نرم دهان و همچنین جلوگیری از درد ارتودنسی، روی براکت ها یا هر یک از قسمت های آزاردهنده ی بریس، نوعی وکس مخصوص قرار دهند.

وکس ارتودنسی
از وکس ارتودنسی به منظور جلوگیری از آسیب دیدن بافت نرم دهان و درد ارتودنسی استفاده می شود.

زنجیر پلاستیکی (پاورچین)

زنجیر پلاستیکی یکی دیگر از اجزای تشکیل دهنده ارتودنسی دندان است که شامل مجموعه ای از حلقه های کشی است که به یکدیگر متصل هستند و دور نگین براکت ها قرار می گیرند. از زنجیر پلاستیکی یا پاورچین در مواقعی استفاده می شود که چند دندان در طی ارتودنسی با یکدیگر حرکت کنند و بین آنها فاصله نیفتد.

این پست برایتان چقدر مفید بود؟

بر روی ستاره ها کلیک کنید

میانگین امتیازات / ۵. تعداد امتیازات

تاکنون امیازی ثبت نشده است شما اولین امتیاز را ثبت کنید

نظر بدهید
لطفا تمامی موارد خواسته شده را وارد نمایید.

ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

وارد کردن موارد ضروری الزامیست.